จิตเบิกบานคืออย่างไร

สังเกตจากตัวเองว่า..เวลามีอะไรดูแล้วฟังแล้ว..ปรุงแต่งมันกลายเป็นเรื่อง...ตลก..ตัวเองก็จะหัวเราะ..บางทีเห็นเพื่อนท่าทางหงุดหงิด....เราก็พยายามหาเรื่องตลกขำๆมาคุย..เพื่อทำลายบรรยากาศ และเพื่อนก็หัวเราะกลายเป็นหายเครียด   
   ตั้งแต่มาศึกษาคำสอนพระพุทธองค์ ตัวเองรู้ใจตัวเองเสมอว่า มันไม่มีอะไรต้องเครียดเลย ในโลกใบนี้  ยิ่งศึกษายิ่งเห็นชีวิต ยิ่งรู้ว่าเราจะยืนอยู่จุดไหน หากเราต้องเผชิญกับสิ่งท้าทายของชีวิต  จะรบกวนเรียนถามท่านว่าจิตที่เบิกบาน คือจิตที่รู้เท่าทันจิตที่เศร้าหมองใช่ไหมคะ  การทีเราชอบอะไรขำๆ  เป็นจิตแบบที่เรียกว่าเบิกบานใช่ไหมคะ หรือเราติ๊งต๊อง รบกวนเรียนถามท่านนะคะ ขอบคุณคะ